Gündüz Şatıroğlu, dedesinden miras kalan ses kayıtları, mektuplar ve günlükler oluşan bir arşiv düzenliyor. UNESCO’nun “Aşık Veysel Yılı” olarak atfedilen 2023’te kamuoyuyla paylaşacak.
Ünlü halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu’nun torunlarından Gündüz Şatıroğlu, babası Bahri Şatıroğlu’ndan kalan dedesine ilişkin ses kayıtları, günlükler ve mektuplardan oluşan bir arşiv düzenlemesi yapıyor. Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından “Aşık Veysel Yılı” olarak ilan edilen 2023 yılında paylaşılması planlanıyor.
İzmir’in Urla ilçesine yerleşen, ismini de ünlü ozanın “Gidiyorum, gündüz gece” dizesinden alan eğitimci ve editör Gündüz Şatıroğlu, Aşık Veysel’e dair geniş bir arşivi elinde bulunduruyor.
Gündüz Şatıroğlu, herkesin gönlüne taht kurmuş Aşık Veysel’in, halka mal olmuş bu türlü bir ozanın torunu olarak dünyaya gelmekten her vakit onur duyduğunu lisana getirdi. Yaşadığı hayatında çok fazla dedesini tanımamış olduğunu vurgularken, gönül bağının çok kuvvetli olduğunun altını çizdi.
“OLAĞANÜSTÜ BİR İNSAN”
Böyle bir insanın torunu olmanın verdiği sorumluluğun farkında olan Şatıroğlu, “Hissettiklerim dedeyle bir halk aşığına hayranlık ortasında gidip gelen terazinin iki kefesi üzere. Biri başkasından daha ağır ya da hafif değil zira her iki istikametiyle de fevkalâde bir insan dedem. Ruhu şad olsun. Kara toprağına kavuşmasının yıl dönümündeyiz. Dedemle çok fazla yaşanmışlığım yok. Hasta yatağındayken son bayramında bütün torunlar bayram ziyaretinde odasına girip elini öptük. Bize harçlık verdi. Çok küçüktüm. Hatırladığım tek şey elini öpmem ve bana para vermesi. Hepimizin başını sevgiyle okşadı. Onun gözleri elleriydi zati.” Tabirini kullandı.
Gündüz Şatıroğlu, UNESCO’nun 2023’ü “Aşık Veysel Yılı” ilan ettiğini belirterek, sürecin içinde şahsen bulunduğu için memnun olduğunu söyledi.
“TOPLUMUMUZA YALNIZCA HOŞ ÖRNEKLERLE HAL VEREBİLİRİZ”
Aşık Veysel’in his yoğunluğu bakımından herkesin gönlüne taht kurduğunun altını çizen Şatıroğlu, gözlerinin görmediği lakin gönül gözünün herkesten çok açık olduğunun altını çizdi. Veysel’in, “Senliği benliği bırakalım, birlik olalım.” cümlesiyle toplumumuza yalnızca hoş örneklerle form verebileceğimizi belirtti. Bu bağlamda en heyecanlı olduğu kısımda arşivde bulunan evraklarla insanların hayatlarına bir şeyler katabilmek olduğunun açıklamasını yaptı.
Bir yanıt bırakın